281. Jestem muzykantem, konszabelantem

Jestem muzykantem, konszabelantem,
I my muzykanci, konszabelanci.
Ja umiem grać, i my umiemy grać
Na skrzypcach, na skrzypcach.

Dylu dylu, na badylu, dylu dylu, na badylu
Dylu dylu, na badylu, dylu dylu, dyl.

Jestem muzykantem, konszabelantem,
I my muzykanci, konszabelanci.
Ja umiem grać, i my umiemy grać
Na trąbie, na trąbie.

Trutu tutu, trutu tutu, trutu tutu, trutu tutu,
Trutu tutu, trutu tutu, trutu tutu, tut.

Jestem muzykantem, konszabelantem,
I my muzykanci, konszabelanci.
Ja umiem grać, i my umiemy grać
Na flecie, na flecie.

Firli firli, firli firli, firli firli, firli firli,
Firli firli, firli firli, firli firli, firl.

Jestem muzykantem, konszabelantem,
I my muzykanci, konszabelanci.
Ja umiem grać, i my umiemy grać
Na bębnie, na bębnie

Bum tarara, bum tarara, bum tarara, bum tarara,
Bum tarara, bum tarara, bum tarara, bum

Jestem muzykantem, konszabelantem,
I my muzykanci, konszabelanci.
Ja umiem grać, i my umiemy grać
Na pianinie, na pianinie

A pianino ino, ino, a pianino ino, ino
A pianino ino, ino, a pianino gra.

Jestem muzykantem, konszabelantem,
I my muzykanci, konszabelanci.
Ja umiem grać, i my umiemy grać
Na gitarze, na gitarze

Pękła struna, pękła struna, pękła struna,
Pękła struna, pękła struna, pękła struna
Pękła struna, hej

Jestem muzykantem, konszabelantem,
I my muzykanci, konszabelanci.
Ja umiem grać, i my umiemy grać
Na fujarze, na fujarze

Ja fujara, ty fujara, ja fujara, ty fujara
Ja fujara, ty fujara, ja fujara, hej

Jestem muzykantem, konszabelantem,
I my muzykanci, konszabelanci.
Ja umiem grać, i my umiemy grać
Na kobzie, na kobzie

Chore płuco, chore płuco, chore płuco
Chore płuco, chore płuco, chore płuco
Chore płuco, hej

Jestem muzykantem, konszabelantem,
I my muzykanci, konszabelanci.
Ja umiem grać, i my umiemy grać
Na grzebieniu, na grzebieniu.

Wesz ta lala, wesz ta lala, wesz ta lala,
Wesz ta lala, wesz ta lala, wesz ta lala,
Wesz ta lala, hej

Jestem muzykantem, konszabelantem,
I my muzykanci, konszabelanci.
Ja umiem grać, i my umiemy grać
Na puzonie, na puzonie.

Taka morda, taka morda, taka morda,
Taka morda, taka morda, taka morda,
Taka morda, hej

Jestem muzykantem, konszabelantem,
I my muzykanci, konszabelanci.
Ja umiem grać, i my umiemy grać
Na wiolonczeli, na wiolonczeli.

Wiola taka, wiola taka, wiola taka,
Wiola taka, wiola taka, wiola taka,
Wiola taka, hej.

Jestem muzykantem, konszabelantem,
I my muzykanci, konszabelanci.
Ja umiem grać, i my umiemy grać
Na harmonii, na harmonii.

Ściskam ją, rozciągam ją,
Ściskam ją, rozciągam ją,
Ściskam ją, rozciągam ją,
Ściskam ją, hej.

Jestem muzykantem, konszabelantem,
I my muzykanci, konszabelanci.
Ja umiem grać, i my umiemy grać
Na cymbałach, na cymbałach.

Tu mu lej, tam mu lej,
Tu mu lej, tam mu lej
Tu mu lej, tam mu lej
Tu mu lej, hej.

Jestem muzykantem, konszabelantem,
I my muzykanci, konszabelanci.
Ja umiem grać, i my umiemy grać
Na wszystkim, na wszystkim.

Dylu dylu na badylu,

Trutu tutu, trutu tutu,

Firli firli, firli firli,

Bum tarara, Bum tarara,

A pianino ino, ino, a pianino ino, ino

Pękła struna, pękła struna, pękła struna

Ja fujara, ty fujara, ja fujara, ty fujara

Chore płuco, chore płuco, chore płuco

Wesz ta lala, wesz ta lala, wesz ta lala,

Ściskam ją, rozciągam ją,

Tu mu lej, tam mu lej,

282. Panicz i kwiaciareczka

W zimowej szacie kurort nurza się bogaty,
na szyby kwiaty rzucił pan scenograf mróz,
trzaskają baty i parskają pstre bachmaty
i biedny Cygan koncert swój rozpoczął już.

Panicz bogaty, co ma w kluczu trzy powiaty,
dumny, rozparty, miotający z oczu skry…
I kwiaciareczka, co dla nędznej chce zapłaty
sprzedać te swoje śnieżnobiałe, wonne bzy.

Dziś już nie przejdzie taki romans, taki kulig,
Po pierwsze panicz taki mandat, że ho ho!
za zakłócanie ciszy nocnej wnet zabuli
funkcjonariuszom służby drogowej MO.

Po drugie – dziewczę zapłakane, zahukane
raczej nie będzie kupczyć nocą kwieciem swym.
Dziś skład zamknięty po dwudziestej zgodnie z planem,
a ona sobie na Udaku smacznie śpi.

Czas zmienił role i rachunki krzywd pospłacał,
dziś za kwiatami też w kolejce trzeba stać,
a kwiaciareczce się po prostu nie opłaca
żebrać u sanek, by ją zechciał panicz brać.

Nie czas na litość i na inne tanie gesty,
dziś właścicielka wiadra brukwi, kosza bzów
już paniczowi nie oddaje się bez reszty,
lecz raczej reszty nie wypłaca dzisiaj mu.

Ach, gdzie te sanie, te bachmaty, strojne szaty?
Gdzie kwiaciareczka, gdzie ten Cygan dzisiaj gra?
I gdzie ten panicz obrzydliwie wręcz bogaty?
Gdzie się podziała menadżeria cała ta?

Cygan pod folią ma gerbery i sałatę,
panicz rozwozi, co urośnie, „żukiem” w mig,
a kwiaciareczka na tym wszystkim trzyma łapę
i to z romansem to wspólnego nie ma nic.
Nic! Nic! Niiiic!

283. Pechowy Janek

Panie: Czy pamiętasz, Janku?
W stodole na sianku,
Jakem cię prosiła:
„Przysuń  kochanku”.

Panowie: Nie pamiętam tego,
Bo byłem pijany.
Tylko to pamiętam,
Że byłem od ściany.

Panie: Czy pamiętasz, Janku?
Gdy o wczesnym ranku
Na amen struchlałam,
Bo ojciec na ganku.

Panowie: Nie pamiętam tego,
Uciekałem godnie.
Tylko to pamiętam,
Że zgubiłem spodnie.

Panie: Czy pamiętasz, Janku?
Na łące w rumianku,
Gdy mi coś gadałem
O dziewczęcym wianku.

Panowie: Nie pamiętam tego,
Byłem ledwo żywy.
To nie był; rumianek
To były pokrzywy!

Panie: Czy pamiętasz, Janku?
Mnie w tym pięknym wdzianku.
Wydałeś nań dutki
Co włożyłeś w banku.

Panowie: Nie pamiętam tego,
Co Ci kupowałem.
A względem wkładania –
Zawsze pecha miałem!

285. Polskie kwiaty

Śpiewa ci obcy wiatr,
Zachwyca piękny świat,
a serce tęskni,
bo gdzieś daleko stąd
Został rodzinny dom,
tam jest najpiękniej.

Tam właśnie teraz rozkwitły kwiaty,
Stokrotki, fiołki, kaczeńce i maki.
Pod polskim niebem w szczerym polu wyrosły
Ojczyste kwiaty, w ich zapachu, urodzie jest Polska.

Żeby tak jeszcze raz
Ujrzeć ojczysty las, pola i łąki
I do matczynych rąk
przynieść z zielonych łąk rozkwitłe pąki.

Bo najpiękniejsze są polskie kwiaty,
Stokrotki, fiołki, kaczeńce i maki
Pod polskim niebem w szczerym polu wyrosły
Ojczyste kwiaty, w ich zapachu, urodzie jest Polska.

Śpiewa ci obcy wiatr,
Tułaczy los cię gna, hen,
gdzieś po świecie,
Zabierz ze sobą w świat,
Zabierz z rodzinnych stron mały bukiecik.

Weź z tą piosenką bukiecik kwiatów
Stokrotek, fiołków, kaczeńców i maków
Pod polskim niebem w szczerym polu wyrosły
Ojczyste kwiaty, w ich zapachu, urodzie jest Polska

 

286.                   Piękne życie prowadzą kowboje

Piękne życie spędzają kowboje A ich miłość jest piękna jak kwiat Rzucę lasso i serce jest moje Biorę konia i wyruszam w świat Czy mnie słyszysz kochana dziewczyno Może lasso połączy serca dwa Wiatr upaja jak szampan i wino Dzika preria co noc i co dnia Może los rzuci nas do Meksyku Gdzie głos prerii nas wzywa i gna W blasku słońca i Indian okrzyku Krwawy Meksyk co noc i co dnia Gdy mnie zdradzisz kochana dziewczyno Wezmę lasso i powieszę się W blasku ognia i Indian okrzyku Ciało twoje na stosie spali się

 

288.                Przez twe oczy, te oczy zielone oszalałem Odkąd zobaczyłem ciebie Nie mogę jeść, nie mogę spać. Jak do tego doszło, nie wiem? Miłość o sobie dała znać. Co poradzić mogę na to, Że miłość przyszła właśnie dziś Że w sercu mym jest lato A w moich myślach jesteś ty. Przez twe oczy, Te oczy zielone oszalałem. Gwiazdy chyba twym oczom Oddały cały blask. A ja serce miłości Spragnione ci oddałem Tak zakochać, Zakochać się można tylko raz. W mych ramionach cię ukryję U stóp Ci złożę cały świat. Serce me dla ciebie bije I czeka na twój mały znak. Jeden uśmiech twój wystarczy I moje serce gubi rytm. O twą miłość będę walczył O miłość walczyć to nie wstyd. Przez twe oczy, Te oczy zielone oszalałem. Gwiazdy chyba twym oczom Oddały cały blask. A ja serce miłości Spragnione ci oddałem Tak zakochać, Zakochać się można tylko raz. 289.                Sen o Warszawie Mam tak samo jak ty, Miasto moje a w nim, Najpiękniejszy mój świat, Najpiękniejsze dni, Zostawiłem tam kolorowe sny. Kiedyś zatrzymam czas, I na skrzydłach jak ptak, Będę leciał co sił, Tam, gdzie moje sny, I warszawskie kolorowe dni. Gdybyś ujrzeć chciał nadwiślański świt, Już dziś wyruszaj ze mną tam, Zobaczysz jak, przywita pięknie nas, Warszawski dzień. Mam tak samo jak ty, Miasto moje a w nim, Najpiękniejszy mój świat, Najpiękniejsze dni, Zostawiłem tam kolorowe sny. Gdybyś ujrzeć chciał nadwiślański świt, Już dziś wyruszaj ze mną tam, Zobaczysz jak, przywita pięknie nas, Warszawski dzień. Zobaczysz jak, przywita pięknie nas, Warszawski dzień. Warszawski dzień, Warszawski dzień. 290.                Smak i zapach pomarańczy Kto to pędzi tak przez miasto Komu w tych ulicach ciasno Biegnę gryząc pomarańczę Ziemia pod nogami tańczy Biegnę gryząc pomarańczę Ziemia pod nogami tańczy Tagadam tagadam tagadadam, tagadam tagadam tagadadam, tagadam tagadam tagadadam, tagadam tagadam tagadadam. Naokoło kipi życie I ja mam się znakomicie Wszyscy niosą oczy jasne Trotuary wprost za ciasne Wszyscy niosą oczy jasne Trotuary wprost za ciasne Tagadam tagadam tagadadam, tagadam tagadam tagadadam, tagadam tagadam tagadadam, tagadam tagadam tagadadam. Przejmująco pachną lipy Rośnie mi po cichu broda Wieczór aż od dziewcząt kipi Może czeka mnie przygoda Wieczór aż od dziewcząt kipi Może czeka mnie przygoda Tagadam tagadam tagadadam, tagadam tagadam tagadadam, tagadam tagadam tagadadam, tagadam tagadam tagadadam. Lubię kiedy jest sobota Gdy po wszystkich już kłopotach Lubię śpiewać, lubię tańczyć Lubię zapach pomarańczy. Lubię śpiewać, lubię tańczyć Lubię zapach pomarańczy. Tagadam tagadam tagadadam, tagadam tagadam tagadadam, tagadam tagadam tagadadam, tagadam tagadam tagadadam. Tagadam tagadam tagadadam, tagadam tagadam tagadadam, tagadam tagadam tagadadam, tagadam tagadam tagadadam. 291.                Tańcz mnie po miłości kres La la La la la la la la La la la la la la La la la La la La la la la la la La la la la la la La la la Wtańcz mnie w swoje piękno i niech skrzypce w ogniu drżą Przez paniczny strach aż znajdę swój bezpieczny port Chcę oliwną być gałązką podnieś mnie i leć Tańcz mnie po miłości kres Tańcz mnie po miłości kres Ach pokaż mi swe piękno póki nikt nie widzi nas W twoich ruchach odżył chyba Babilonu czas Pokaż wolno to co wolno widzieć tylko mnie Ach, tańcz mnie po miłości kres Tańcz mnie po miłości kres Odtańcz mnie do ślubu aż Tańcz mnie, tańcz mnie, tańcz Tańcz mnie bardzo delikatnie długo, jak się da Bądźmy ponad tą miłością pod nią bądźmy też Tańcz mnie po miłości kres Tańcz mnie po miłości kres Tańcz mnie do tych dzieci, które proszą się na świat Przez zasłony które noszą pocałunków ślad Choć są zdarte lecz w ich cieniu można schronić się Tańcz mnie po miłości kres Tańcz mnie po miłości kres La la La la la la la la La la la la la la La la la La la La la la la la la La la la la la la La la la Wtańcz mnie w swoje piękno i niech skrzypce w ogniu drżą Przez paniczny strach aż znajdę swój bezpieczny port Pieść mnie nagą dłonią albo w rękawiczce pieść Tańcz mnie po miłości kres Tańcz mnie po miłości kres Tańcz mnie po miłości kres 292.                To były piękne dni

Nie wiesz nawet ile Ci zawdzięczam,
Byłam sama – jak Ty byłeś sam,
Nie umiała bym oszukać szczęścia,
A Ty sprawiłeś, że smak jego znam

To były piękne dni,
Po prostu piękne dni,
Nie zna już dziś kalendarz takich dat.
Wtedy uczyłeś mnie,
Wymawiać imię swe,
Wtedy rzuciłeś dla mnie świat.
La la la la la la la la la la la la
To były dni, Niezapomniane dni.

Uczuć teraz czas już nie odmierza,
Miłość nie trwa – tak jak dawniej – wiek,
Kilku dniom swe szczęście się powierza,
One mogą nadać życiu sens.

To były piękne dni,
Po prostu piękne dni …. itd

Jeśli jeszcze kiedyś się spotkamy
Może w moich oczach będą łzy,
Bo nie łatwo żyć jest wspomnieniami,
Słowem „ja” zastąpić słowo „my”….

To były piękne dni,
Po prostu piękne dni …. itd.

293.  Żeglarz rusza w drogę

Marzysz o przygodzie,
Tęsknisz do niej znów,
Nie myśl, marynarzu,
Wróci ona znów.

Morze będzie twą ojczyzną
na zawsze, marynarzu,
gdy popłyniesz w siną dal,
czy do Rio, czy do Szanghaj.
Zawsze będziesz się uśmiechał
do gwiazd milczących w dali,
Będziesz pieścił grzbiety fal
uśmiechem swym.

Nie smuć się już więcej
Może przyjdzie czas
Kiedy popłyniemy
W piękną siną dal.

Morze będzie twą ojczyzną…

Morze Cię przywita
Fale ukołyszą Cię
Serce się raduje
Spełnisz marzenia swe.

Morze będzie twą ojczyzną…

Żeglarz rusza w drogę,
żeglarz rusza w rejs;
Płyń więc, marynarzu,
zabierz z sobą pieśń.

Morze będzie twą ojczyzną…

294.      Gdzie ta keja

Gdyby tak ktoś przyszedł i powiedział: – Stary, czy masz czas? Potrzebuję do załogi jakąś nową twarz, Amazonka, Wielka Rafa, oceany trzy, Rejs na całość, rok, dwa lata – to powiedziałbym: Gdzie ta keja, a przy niej ten jacht? Gdzie ta koja wymarzona w snach? Gdzie te wszystkie sznurki od tych szmat? Gdzie ta brama na szeroki świat? Gdzie ta keja, a przy niej ten jacht? Gdzie ta koja wymarzona w snach? W każdej chwili płynę w taki rejs, Tylko gdzie to jest? No gdzie to jest? Gdzieś na dnie wielkiej szafy leży ostry nóż, Stare dżinsy wystrzępione impregnuje kurz, W kompasie igła zardzewiała, lecz kierunek znam, Biorę wór na plecy i przed siebie gnam. Gdzie ta keja… Przeszły lata zapyziałe, rzęsą porósł staw, Na przystani czółno stało – kolorowy paw. Zaokrągliły się marzenia, wyjałowiał step, Lecz wciąż marzy o załodze ten samotny łeb. Gdzie ta keja…